1-داستانِ بلندِ تو را
کوتاه مینویسم،
" تو خود حدیثِ مُفصَّل بخوان از این مُجمَل " :
آمدی. ماندی. رفتی!
2-میآیی
خانه روشن میشود
میروی
خانه خراب
به رعد و برق میمانی مگر؟
3-رها شدهاَم
اما
مثلِ بوتهای بیریشه
در باد!
4-ماهیِ تُنگْ نیستْ مَرد
جایاَش تَنگ باشد
رهایاَش کنی میانِ رود.
نهنگ است، عاشقِ اقیانوس
بگذار بماند میانِ سینهاَت!