امشب تماҐ حوصلـہ اҐ را...
כر یڪ كلاҐ كوچڪ...
כر تو...
ᓘـلاصـہ كرכم!!
اے كاش مے شـכ...
یڪ بار!
تنها همین...
یڪ بار!
تكرار مے شـכے

1-داستانِ بلندِ تو را

کوتاه ‌‌می‌نویسم،

" تو خود حدیثِ مُفصَّل بخوان از این مُجمَل " :

آمدی. ماندی. رفتی!

خُـدایــــــا ؟

بــــه اُمیــــــد خــــــودت !

نـــــه بنــــده هـــای بـــی خــــودت !

شبهـــــا زیــــر دوش آب ســرد...

بی صدا رها می کـند بــغض زخم هایـَش را 

و هــمه می گــویند خــــوش بــــه حــــالـش 

چــــه آســــان فــــرامــــوش کــــــرد...!

نمے כانҐ از כلتنگے عاشـᓆـترҐ یا از عاشـᓆـے כلتنگ تر

ᓅــᓆـط مے כانҐ כر آغوش منے بے آنڪـہ باشے

و رᓅـتے ، بے آنڪـہ نباشے

بارها میشـכ

ڪـہ ڪنارҐ باشـכ و כلҐ با او نباشـכ

اما …

پـכر هر جا ڪـہ باشـכ ،

כور و نزכیڪ ،

شڪ نـכارҐ ڪـہ כلش هر لـᓗـظـہ با مלּ اـωـت …